Natuurlijk ontplofte de Facebookpagina van Underground Resistance nadat ze de flyer van Armin en dit bericht plaatsten: “Is there no shame? What happened to electronic creativity?”
Nu denk ik zelf eerder dat de frustratie van Underground Resistance meer zit in het feit dat ze een hekel hebben aan commercie, dan dat de logo’s per se zo veel op elkaar lijken, Zoals in een comment op Facebook wordt gezegd:
“He is using a U and a R … UR .. Did you guys invent the letters U and R ? … Maybe you guys should just change your logo to something more complex instead of complaining about people using the letters UR. It’s getting pretty ridiculous when it comes to accusing people of stealing logo’s, specially with uncreative logo’s like yours.”
Kun je nog wel iets unieks maken, want wat is uniek?
Waar mensen dezelfde culturele waarden hebben, ontstaan dezelfde symbolen en vormentaal, betekenissen. Met internet en globalisatie wordt deze informatie steeds toegankelijker en wijdverspreid. Vorig jaar was er al eens ophef over het feit dat een aantal logo’s van bekende merken (Airbnb, Beats) rechtstreeks uit een boek uit 1989 gekopieerd zouden zijn. Het lijkt me sterk dat al deze designers klakkeloos iets uit een boek hebben overgenomen.
Waarschijnlijk zijn de ideeën die we bij bepaalde diensten of vormen hebben heel universeel. Daarnaast hebben veel logo’s de beginletter van de merknaam als logo, of in het logo verwerkt, en daar kun je natuurlijk niet oneindig mee variëren. Nee, ik denk dus niet dat je in de basis iets kunt bedenken wat inmiddels niet al eerder is bedacht, of wat iets weg heeft van iets wat al eerder is bedacht.
Maar hoe onderscheid je je als merk?
Een logo is onderdeel van de complete branding. Een belangrijk onderdeel, maar wel slechts een component. Naast het logo spelen allerlei andere zaken een rol, van kleurgebruik tot tone of voice, van employee advocacy tot fotografie.
“In order to be successful multinational corporations, you need to produce brands, not products.” – Naomi Klein . Ze is de schrijfster van het het boek No Logo, wat de negatieve invloed van de merkgerichte consumptiecultuur hekelt door de werkwijze te beschrijven van grote bedrijven die alleen maar proberen hun producten te verkopen.
Natuurlijk zit er een filosofie achter een logo, maar een logo staat niet centraal in de communicatie. Als de boodschap en merkbeleving goed zit, zijn je visuele uitingen ondersteunend daaraan. Men heeft een bepaald gevoel bij een merk. En dan zal het vanzelf als uniek worden beschouwd.
