Van de volgende cijfers ga je je toch eens achter de oren krabben. CNN meldde in december namelijk dat er in één maand tijd 140.000 banen verloren gingen. Als je inzoomt op deze cijfers, zie je dat er een schokkende genderkloof achter schuilt: 156.000 vrouwen verloren een baan, terwijl 16.000 mannen juist een baan kregen. Vrouwen verliezen niet alleen hun baan, maar nemen ook het leeuwendeel van extra onbetaald werk op als gevolg van de lockdowns. In een recent onderzoek van de TUC zei minder dan de helft van de vrouwelijke respondenten de zorgtaken te delen met een partner.
Ons eigen onderzoek, onder 7.000 mannen en vrouwen over de hele wereld, laat helaas een vergelijkbare trend zien. 45 procent van de vrouwelijke respondenten in onze enquête zegt dat hun baan wordt of werd beïnvloed door COVID-19. Sinds maart 2020 hebben deze vrouwen meer onbetaalde en huishoudelijke taken gekregen. Ze melden dat ze het grootste deel van het werk oppakken als het gaat om thuisonderwijs (70%), kinderopvang (65%), koken (64%), zorgen voor oudere familieleden (48%), de was (44%) en boodschappen doen (43%). Meer dan veertig procent (42%) van de vrouwen over de hele wereld zegt dat ze geen betaald werk kunnen aannemen vanwege deze (onbetaalde) zorgtaken. Een rekensom laat zien dat dit neerkomt op 12,5 miljard onbetaalde uren per dag. Dit komt weer neer op 10,8 biljoen dollar per jaar, of 13 procent van het wereldwijde BBP.
Als we kijken naar de professionele omgeving en de behandeling daar, zegt slechts 67 procent van alle respondenten dat mannen en vrouwen gelijk worden behandeld. 33 procent van de vrouwen zegt zich ondergewaardeerd te voelen op de werkvloer vanwege hun geslacht. Toch denkt 19 procent van de wereldwijd ondervraagde mannen niet dat genderongelijkheid een ernstig probleem is.
98 procent van de geïnterviewde vrouwen zegt daarnaast dat ze willen dat mannen meer betrokken worden bij het verminderen van genderongelijkheid. Het goede nieuws is dat 41 procent van de ondervraagde mannen zegt bereid te zijn om te helpen. Uit het onderzoek blijkt echter ook dat ze niet altijd weten hoe ze dit moeten aanpakken; 15 procent van de mannen maakt zich zorgen dat ze iets verkeerds zeggen en op die manier iemand van streek maken.
Genderongelijkheid is een probleem dat vrouwen niet zelf kunnen oplossen. Daarbij treft het ook niet alleen vrouwen. Echte verandering kan niet plaatsvinden zonder dat het probleem hoog op de agenda komt te staan. We hebben op zijn minst de helft van de wereldbevolking nodig om verandering te realiseren. Het aanwakkeren van een dialoog waarbij iedere bevolkingsgroep vertegenwoordigd is én die bovendien eeuwig voortduurt, is de sleutel tot het wegnemen van alle drempels en het creëren van gelijke kansen.
We hebben dit onderzoek uitgevoerd ter ondersteuning van het HeForShe-initiatief. De HeForShe-solidariteitsbeweging voor gendergelijkheid is opgericht door UN Women en biedt een platform voor een wereldwijd publiek waarbij men zich kan toewijden aan het realiseren van gendergelijkheid.
HeForShe nodigt mensen over de hele wereld uit om samen te werken als gelijkwaardige partners en een gezamenlijke visie op wereldwijde gendergelijkheid te ontwikkelen. Daarbij moedigen zij aan om specifieke, lokaal relevante oplossingen te implementeren voor het welzijn van de hele mensheid. Bezoek www.HeForShe.org/en voor meer informatie of om jouw steun te betuigen.
Je hoeft geen slachtoffer te zijn van onrecht om het te willen bestrijden. Daarom hoop ik dat iedereen zich bij de HeForShe-beweging aansluit en ons helpt een samenleving met echte gendergelijkheid te realiseren.
