Hoewel het niveau van Engels in Nederland ontzettend hoog is, waar ik mij als Amerikaan in Amsterdam nog dagelijks over verbaas, kent ook de Engelse taal veel eigenaardigheden. Hieronder deel ik de acht meestgemaakte fouten aan de hand van voorbeelden, en wat dan wél juist is.
1. To + ww versus -ing vorm
‘I suggest to read this sentence’ of: ‘I promise reading this sentence’, dit zijn twee voorbeelden van enorm vaak gemaakte missers. Logisch hoor, want het zijn echt monsters.
Wat de beste keuze is (daar zijn eigenlijk geen simpele regels voor), weten native speakers op basis van hun taalgevoel. Net zoals Nederlanders ook ‘horen’ welk lidwoord hoort bij het woord ‘huis’, iets wat voor mij als buitenlander ongelofelijk lastig is om te leren.
Afijn, hoewel de regels voor de keuze voor to+ ww en de -ing vorm niet altijd duidelijk zijn, is er toch een leidraad. Grofweg kun je stellen dat als een woord niet het hoofdwerkwoord van de zin is, er twee mogelijke vormen zijn: To + het werkwoord of de -ing vorm, in het geval uit het voorbeeld dus ‘to read’ of ‘reading’.
Een vuistregel is dat de -ing-vorm vooral wordt gebruikt voor specifieke acties en dat to+ww voor toekomstige acties wordt gebruikt. Daarom is ‘I suggest to read’ niet de beste keuze, want het is een hele specifieke actie, dus je kunt dan beter voor de -ing vorm kiezen. En bij het tweede voorbeeld: ‘I promise reading’, is het beter om te kiezen voor ‘I promise to read’, aangezien de actie in de toekomst plaatsvindt.
2. Being versus becoming
Wanneer ik ‘become somethinged’ lees in plaats van ‘be somethinged’, dan weet ik dat een Nederlander het heeft geschreven. Stiekem houd ik wel van dit Nederlandse optimisme, want het woord ‘worden’ suggereert in het Engels dat dingen voortdurend evolueren.
In het Engels wordt meestal een vorm van ‘zijn’ + een voltooid deelwoord gebruikt, in plaats van een vorm van ‘worden’ + een voltooid deelwoord. In het Engels zeggen we bijvoorbeeld ‘the buildings are being renovated’ in plaats van ‘the buildings become renovated’, terwijl we in het Nederlands wel ‘worden’ gebruiken: ‘de gebouwen worden gerenoveerd’. Engelsen gebruiken het woord ‘become’ alleen als het een actieve verandering aankondigt, zoals: ‘When the woman heard the news, she became enraged’.
3. Nederlandse uitdrukkingen
Ik houd van de verscheidenheid van Nederlandse uitdrukkingen, maar veel van deze Nederlandse uitdrukkingen betekenen niets of iets totaal anders in het Engels. Hierover is een heel boek geschreven, maar ik zal de meest gemaakte fouten uitlichten.
Een Engelse lezer weet misschien wel wat je zou kunnen bedoelen met ‘monkey coming out of a sleeve’, maar je wil niet beginnen over de betekenis van ‘hair on your teeth’. En als je geen Nederlander bent, zou je denken dat ‘buying a cat’ altijd een goed iets is, of het nou in een zak is of niet.
Hoewel de schrijfregels van Orwell het niet geheel verbieden, adviseer ik je wel om Nederlandse metaforen simpelweg te vermijden als je in het Engels schrijft.
4. Don’t leave it till the end
Dan hebben we natuurlijk nog de zinsopbouw. Engelse schrijvers hebben nogal andere ideeën over zinsstructuur dan Nederlandse. Zo verwachten Engelse nativesover het algemeen dat belangrijke informatie wordt geclusterd rondom het hoofdwerkwoord.
Nederlanders schrijven daarentegen vaak belangrijke woorden aan het begin van een zin of juist aan het einde. Maar zelfs als dit volgens de Engelsen grammaticaal correct zou zijn, betekent dit dat Engelse natives al op weg zijn naar de volgende zin, terwijl jij aan het einde nog probeert je punt te maken.
In de Volkskrant kun je gemakkelijk deze zin tegenkomen: “De voorstellingen die voor donderdagavond in het Muziekgebouw en de Stadsschouwburg Amsterdam gepland zijn, zijn afgelast”, maar deze opbouw kom je absoluut niet tegen in de NY Times. Dat ziet er in het Engels ook gek uit, kijk maar: “The shows that for Thursday evening in Bowery Ballroom and Madison Square Garden were planned are cancelled.” Het is veel gebruikelijker om te schrijven: “Bowery Ballroom and Madison Square Garden cancelled the shows that were scheduled for Thursday evening.” De belangrijkste informatie is de annulering, dus die is omhoog geplaatst in de buurt van het onderwerp.
5. ‘that’ en komma’s
‘Which’ en ‘that’ zijn niet inwisselbaar. Nederlanders gebruiken deze woorden voornamelijk verkeerd als ‘which’ of ‘that’ het begin van een bijzin aanduiden. Overigens hebben veel Amerikanen en Engelsen hier ook moeite mee.
In de volgende twee zinnen worden ‘which’ en ‘that’ onjuist gebruikt: “The Oscars,that happen annually, take place in LA.” En als tweede: “Awards which have film clips make for better television.” Hoe zit het nu precies? ‘That’ gebruik je voor bijzinnen die je niet kunt veranderen zonder de betekenis van de zin te veranderen. En ‘which’gebruik je voor aanvullende informatie die geen deel uitmaakt van de betekenis van de hoofdzijn.
In het eerste voorbeeld is het belangrijkste aspect dat de Oscars plaatsvinden in Los Angeles. Als we vervolgens de bijzin ‘that happen annually’ verwijderen, verandert de betekenis van de hoofdzin niet. Daarom moet je dus ‘The Oscars, which happen annually, take place in LA’ schrijven.
In het tweede voorbeeld kun je ‘which have film clips’ niet weglaten, want dan verliest de zin zijn betekenis, dus moet het zijn: ‘Awards that have film clips make for better television’.
6. ‘Many and fewer’ versus ‘much and less’
Het Engels heeft twee woorden voor ‘veel’ en ‘minder’ en deze liggen klaar om verkeerd gebruikt te worden. ‘Many’ en ‘fewer’ worden gebruikt om dingen te beschrijven die je kunt tellen, zoals euro’s, doelpunten en sinaasappels.
‘Much’ en ‘less’ worden gebruikt voor dingen die je niet kunt tellen, zoals ideeën en abstractie termen of fysieke dingen die vormloos zijn, zoals zand en water. Daarom schrijf je: “If there was less tourism, we’d get fewer tourists”. ‘Toerisme’ is namelijk een begrip dat je niet kunt tellen en ‘toeristen’ wel (vooral hier in Amsterdam!).
7. ‘Learn’ versus ‘teach’ en ‘borrow’ versus ‘lend’
Er zijn een paar werkwoorden die Nederlanders vaak verkeerd toepassen in het Engels, namelijk: leren en lenen.
Laten we beginnen met het werkwoord ‘leren’. In het Nederlands kun je iemand iets leren én van iemand iets leren. In het Engels gebruiken ze hiervoor echter twee verschillende woorden: als je iemand iets leert dan gebruik je ‘teach’ en als je zelf iets van iemand leert dan gebruik je ‘learn’. ‘Learning’ is informatie krijgen en ‘teach’is juist informatie geven. Het is dus: “I could teach you, or I could learn from you”.
Dan hebben we nog het werkwoord ‘lenen’. In het Nederlands kun je best zeggen ‘Je kunt morgen mijn fiets lenen’, helaas betekent dit dat je een Nederlander kunt horen zeggen: ‘You can lend my bike tomorrow’. Au! Als je in het Engels iets aaniemand leent, oftewel: als je iets uitleent, dan gebruik je het werkwoord ‘lend’. Het is dus: ‘I’ll lend you my bike tomorrow’. Maar ‘you can lend my bike’ kan dan weer niet, want dan zeg je: je mag mijn fiets uitlenen in plaats van lenen.
8. ‘Than’ versus ‘then’
Er zijn maar weinig homofonen die zoveel schade veroorzaken als deze twee: ‘than’is een vergelijking, zoals in “he is taller than me” en ‘then’ geeft de volgorde van gebeurtenissen aan, zoals “I will find the answer, then call you back”.
Om eerlijk te zijn maak ik zelf nog steeds gebruik van een ezelsbruggetje van de blogster Grammer Girl: than = comparison and then = sequence (or time).
Hopelijk schrap je met deze acht tips de meest gemaakte fouten uit je schrijfrepertoire, waardoor je professioneler overkomt bij je Engelstalige collega’s en klanten. Je kunt tenslotte nog zo intelligent zijn, als je je niet goed kunt verwoorden is de kans klein dat je serieus genomen wordt.
Deze blog verscheen eerder op Frankwatching
