In mijn carrière heb ik allebei de kanten gezien. Ik heb twee jaar bij een organisatie gewerkt waar ik de enige communicatie- en PR-medewerker was. Dat was een toffe en veelzijdige eerste baan, waarin ik wel merkte dat het stukje PR enkel iets was voor ‘erbij’. Dit betekende twee dingen: 1) tijdgebrek en 2) niet precies weten hoe je met PR begint. En omdat er nog genoeg andere communicatieadviseurs in Nederland zijn die met hun handen in het haar zitten omdat ze niet weten hoe PR nu eigenlijk werkt; geef ik drie tips.
1. Ze bijten niet
De meeste communicatieadviseurs zijn niet fulltime bezig met PR en vinden het dus spannend om contact te zoeken met journalisten. Ook ik had dit gevoel weleens voordat ik bij LEWIS aan de slag ging, want hoe pak je dit aan? Eigenlijk is mijn advies heel simpel: probeer het gewoon. Je kunt journalisten alleen beter leren kennen door contact met ze op te nemen. Natuurlijk is het wel handig om je van tevoren in te lezen: wat is hun expertisegebied en wat is de doelgroep van de publicatie? Als je dit hebt gedaan, kun je gerust de telefoon oppakken of een mail sturen naar diegene met je voorstel. Wees trouwens wel een beetje realistisch: klinkt je voorstel (te) commercieel? Dan is het dat waarschijnlijk ook.
Met een beetje geluk geeft de journalist je feedback over waarom iets niet geschikt is voor de publicatie, waar je van leert. En kan die ene journalist jouw input niet gebruiken? Dan zijn er vast nog andere journalisten die jouw voorstel wel kunnen waarderen.
2. Spreek de taal
Een collega van me zei laatst ‘journalisten zijn eigenlijk net Fransen’; als je je best doet om hun taal te spreken, zijn ze hartstikke aardig. Ontdek waar de journalist enthousiast van wordt, waar hij of zij vaak over schrijft en wat de doelgroep bezighoudt. Ook zijn er verschillende voorkeuren in benadering; de ene journalist wil een korte mail ontvangen met puur feitelijke informatie en de ander waardeert het als je het verhalend brengt. De ene is formeel en houdt niet zo van grapjes, terwijl de ander juist wel graag vertelt hoe zijn weekend is geweest. Het zijn net mensen. Stem dus je tone of voice af wanneer je contact zoekt met verschillende journalisten. Je kunt niet dezelfde mail naar iedere journalist copy-pasten; dat hebben ze direct door.
3. Bellen is (soms) wel oké
Iets wat ik nog steeds regelmatig hoor is ‘journalisten moet je nooit bellen, dat vinden ze irritant’. Een gekke uitspraak als je het mij vraagt, want hoe groot is de kans dat letterlijk iedere journalist in Nederland dit irritant vindt? Ik heb inmiddels heel wat journalisten gebeld en ik moet eerlijk zeggen dat ik zelden te horen krijg dat ze het niet fijn vinden. Natuurlijk moet je wel weten wanneer een telefoontje verstandig is. Persberichten opvolgen via de telefoon is sowieso geen goed idee, maar als je een geweldige interviewkans of relevante onderzoeksresultaten hebt voor een specifieke journalist – en je kunt je eigenlijk niet voorstellen dat het niet relevant voor hem of haar is – dan bel je gewoon. Als je eenmaal de journalist een keer blij hebt gemaakt met zoiets, dan zal het de volgende keer alleen maar makkelijker zijn om hem of haar te benaderen.
Relaties zijn tof en belangrijk
Ik kan oprecht zeggen dat ik inmiddels heb ontdekt dat het contact met journalisten een van de leukste aspecten is aan mijn werk. Het is gewoon heel tof om relaties op te bouwen, iemand aan goede content te helpen of hem of haar te koppelen aan de juiste expert bij een organisatie. Deze relaties zijn bovendien ook heel belangrijk. Het zorgt er namelijk voor dat de boodschap van mijn klant in het juiste medium komt te staan en dat hij of zij de kans krijgt om zijn of haar verhaal te delen met een journalist.
Klanten hechten over het algemeen veel waarde aan ons advies en PR-bureaus zorgen voor een goede ingang bij een bedrijf voor de journalist. Uiteindelijk willen we allemaal met een goed gevoel naar huis gaan aan het einde van de werkdag. Waarom zouden we elkaar dan niet een beetje helpen?
Als het contact eenmaal is gelegd, zullen ze jou de volgende keer ook zelf weten te vinden. Dat maakt het samenwerken nog leuker. Ik stel voor dat je het gewoon eens probeert. Nog steeds geen tijd, zin, expertise of telefoonangst? Dan weet ik nog wel een leuk PR-bureau ;).
